جوانان، به خصوص دانشجویان به عنوان آینده سازان و نیروی محرکه توسعه هر جامعه، از حساس ترین و مهمترین گروه های اجتماعی به شمار می آیند. در این راستا سبک زندگی سالم این قشر تاثیر بسیاری بر پیشرفت و پایداری جامعه دارد. لذا، پژوهش حاضر با هدف بررسی جامعه شناختی رابطه حمایت اجتماعی و سبک زندگی در بین دانشجویان دانشگاه بین المللی امام خمینی(ره) انجام شده است. روش تحقیق از نوع پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه بین الملل امام خمینی(ره) قزوین به تعداد 7883 نفر می باشد که حجم نمونه بر اساس فرمول آماری کوکران به تعداد 370 نفر برآورد شده است. روش نمونه گیری در این پژوهش از نوع نمونه گیری طبقه بندی متناسب با حجم نمونه است، در پژوهش حاضر برای سنجش کلی متغیر ها و کسب اطلاعات لازم از پرسشنامه استفاده شده است و تجزیه و تحلیل کلیه اطلاعات بدست آمده به وسیله نرم افزار SPSS صورت پذیرفته است. نتایج تحقیق نشان داد که همبستگی بین متغیر حمایت اجتماعی و مولفه آن شامل حمایت خانواده، حمایت دوستان و حمایت دیگران با متغیر سبک زندگی با اطمینان 99 درصد و در سطح معناداری کوچکتر از 01/0 تایید و به لحاظ آماری معنادار است. همچنین، نتایج تحلیل رگرسیونی چندمتغیره حاکی از آن است که متغیرهای حاضر در مدل شامل حمایت خانواده، حمایت دوستان و حمایت دیگران توانسته اند که 9/31 درصد از تغییرات متغیر وابسته سبک زندگی را تبیین نمایند.

این مقاله ابتدا به بیان دیدگاه های مختلف درباره مفهوم مساله اجتماعی می پردازد. در این راستا، رویکردهای متفاوت نسبت به مرجع تشخیص، منشا پیدایش و جوانب گوناگون و مهم مرتبط با مسایل اجتماعی ارایه شده است. مقاله سپس به مرور تاریخچه درک آسیب شناختی جمعیت می پردازد و در نهایت شرایط زمینه ساز قلمداد کردن جمعیت به عنوان یک مساله اجتماعی مورد بررسی قرار می گیرد. از این رو، این مقاله با بیان مولفه ها و ابعاد مساله آفرین جمعیت در بستر و چارچوب نظام اجتماعی، ویژگی های این نوع مسایل را مشخص ساخته و در نهایت از خلال درک مفاهیم مساله اجتماعی، ویژگی های این نوع مسایل را مشخص ساخته و در نهایت از خلال درک مفاهیم مساله اجتماعی و جمعیت به توضیح شرایطی پرداخته است که در آن یک وضعیت خاص جمعیتی به مثابه مساله اجتماعی تلقی می شود.

این مقاله چند هدف را دنبال می کند: معرفی مساله آب و پیامدهای مخربش برای جامعه ایرانی، شناخت علل ایجاد کننده مساله آب، و ارائه راه حل هایی برای کاهش آن. این بررسی جنبه توصیفی و تحلیلی دارد و مستند به تحقیقات و داده های تجربی و آمارهای معتبر است. نتایج این مطالعه نشان می دهد در حال حاضر کشور ایران دارای سه مشکل اساسی در رابطه با آب است: «کمبود آب»، «آلودگی آب» و «خشک شدن تالاب ها و دریاچه ها». مسایل آب پیامدهای تهدید کننده ای برای توسعه پایدار کشور از ابعاد مختلف طبیعی، سلامت، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دارند. چارچوب نظری مقاله نظریه توسعه پایدار است. علت اصلی مساله آب پیروی از الگوی «اقتصاد کلاسیک» در ایران است که اصول محیط زیستی توسعه پایدار را رعایت نمی کند. علل دیگر عبارتند از: «تغییر اقلیم»، «سدسازی»، «صنعتی شدن»، «شهری شدن»، «رشد سریع جمعیت» و «رشد کشاورزی سنتی و بهره وری پایین». راه حل کلیدی حل مساله آب «رعایت اصول پایداری محیط زیستی در برنامه ریزی های توسعه (صنعتی) است. سایر راه حل های عبارت اند از: «ارتقای فرهنگ عمومی»، «اصلاح الگوی برداشت و مصرف آب در تمام بخش ها، به وِزه بخش کشاورزی»، «افزایش ارزش اقتصادی آب»، «مدیریت بهینه منابع آب»، «ضمانت قانونی دادن به برنامه های محیط زیست» و«استفاده از فناوری های مدرن».

تحلیل گفتمان انتقادی شاخه ای جدید و بین رشته ای در علوم انسانی و بالاخص در حوزه نقد زبان شناختی است که در سال های اخیر توسعه بیشتری پیدا کرده و در تحلیل مسائل مختلف سیاسی- اجتماعی و البته متون ادبی خودنمایی می کند. نورمن فرکلاف نظریه پرداز و بنیان گذار این جریان فلسفی-زبان شناختی در اواخر قرن بیستم میلادی با دریافت و گذر از نظریات نشانه شناسی، تأویل گرایی گادامر، دیرینه شناسی میشل فوکو و با رد آراء صرفا اقتصاد گرایانه ی نئوکمونیست ها و با نگاهی به پسا ساختار گرایی دریدایی توانست مفهوم گفتمان قدرت و مردم را از طریق ساخت های ایدئولوژیک به دست آمده از صورت های زبانی تازگی ببخشد.مقاله ی حاضر می کوشد با رویکردی تطبیقی، مفهوم کلیدی و کلان مدرنیته را در بافت موقعیتی رمان های مدیر مدرسه از جلال آل احمد و سفر به انتهای شبِ لویی-فردینان سِلین فرانسوی، که اصطلاح مدرنیته به عنوان گفتمان قدرت در رمان های نیمه اتوبیوگرافیک (خود زندگی نامه) مذکور در تضاد با گفتمان رسمی قهرمان های داستان است، بر اساس رویکرد نظری نورمن فرکلاف تحلیل و بررسی کند. باید گفت که آل احمد در مدیر مدرسه قصد انتقاد از عواقب جامعه ای را دارد که غرب زده شده و به تقلید از مدرنیته ی غربی اخلاق، معنویات و فرهنگ سنتی را به فراموشی سپرده است. سِلین نیز در سفر به انتهای شب با دنیای پست مدرن غرب و گفتمان مدرنیته که در جایگاه گفتمان قدرت قرار دارد، رسم و رسوم جاری بین افراد جامعه را، که تحت تاثیر پدیده ی مدرنیزاسیون دولتی و ظهور بیش از پیش ماشین های صنعتی هویت انسانی خود را باخته اند، در قالب جملات قصار و لحن عامیانه به دیده ی تحقیر می نگرد.

بررسی نقش مؤلفه ­های قدرت در تداوم تمایز بین طبقه­ اجتماعی عوام از خواص در دوره­ مشروطه به عنوان اولین تجربه­ ملت ایران در داشتن حکومت قانون، مسأله­ اصلی این پژوهش است. رویکرد پژوهش تحلیلی است و داده ها براساس ساختارگرایی تکوینی بوردیو مورد تجزیه و تحلیل قرار می­گیرند. نتایج این پژوهش بیانگر آن است که در ایجاد یک مفهوم و شکل دادن به ذهنیت­ ها، نوع گفتمان حاکم بر جامعه، منش، خُلق و خوها و عادات واره ­ها در کنار ابعادگوناگون قدرت سیاسی و اقتصادی نقش اثرگذاری دارد و لزوماً برای ایجاد یا تثبیت یک وضعیت در جامعه این تنها قدرت ابزاری نیست که اثر بخشی دارد بلکه از آنجا که سلطه­ اجتماعی هرگز و برای همیشه تضمین شده نیست به همین دلیل همیشه باید با نوعی تلقین همراه است و این تلقین در قالب گفتمان و خلق مفاهیم شکل می­گیرد. از این رو ما شاهد تداوم تمایز جامعه­ عوام از جامعه­ خواص در دوره مشروطه هستیم که یکی از پیامدهای آن ناکامی نظام مشروطه در اجرای برابری قانون برای آحاد ملت ایران بود.

اعتماد به عنوان اساس و جوهره روابط اجتماعی و به مثابه ارزشمندترین و مهمترین مولفه سرمایه اجتماعی است که اهتمام در برآورد میزان و افزایش آن در بین مردم برای نیروی انتظامی با عنایت به گستردگی و تنوع ماموریت ها می تواند به مشارکت بیشتر مردم برای تامین نظم و امنیت اجتماعی انجامیده و چراغی فراروی مسوولین ناجا برای ارائه خدمات بهتر باشد. هدف عمده درپژوهش حاضر این است که از منظر جامعه شناسی به بررسی میزان اعتماد شهروندان شهر اهواز به پلیس در برخورد با یک مساله اجتماعی (نزاع های دسته جمعی) پرداخته شود. بر این اساس ضمن استفاده از تئوری ها و نظریه های مرتبط با موضوع تحقیق تعداد 8 فرضیه تدوین گردید. اطلاعات پژوهش نیز با روش پیمایشی و با استفاده از تکنیک پرسشنامه از نمونه ای به حجم 384 نفر که از طریق فرمول نمونه گیری کرجسی و مورگان تعیین شده بدست آمده است. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه افراد 15 سال به بالای شهرستان اهواز می باشد که با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شده و اطلاعات گردآوری شده به کمک نرم افزار spss مورد تجزیه و تجزیه وتحلیل قرار گرفته است. در تحلیل آماری نیز علاوه بر شیوه های آمار توصیفی از قبیل میانگین، درصد، واریانس و ... از شاخص های آمار استنباطی مانند آزمون T، تحلیل واریانس، رگرسیون و ... استفاده گردید. نتایج نشان داد از مجموع 8 فرضیه متغیرهای سن، قومگرایی و خاستگاه خانوادگی رابطه معنی داری با اعتماد به پلیس نداشتند و سایر فرضیه ها دارای رابطه معنی داری بودند.از مجموع متغیرهای مستقل، متغیر میزان دینداری بیشترین تاثیر را بر متغیر وابسته داشته و همچنین متغیر احساس آنومی دارای رابطه ای منفی بود. در پایان نیز (0.461) یا ضریب تعیین مدل خطی را توجیه نمود. به بیان دیگر در مجموع متغیرهای مستقلی که شرایط ورود به معادله رگرسیونی را داشتند توانستند 46 درصد واریانس اعتماد به پلیس را تبیین نمایند.

این مقاله سعی بر آن دارد که با پرداختن به مساله جایگاه زبان آموز در فرایند زبان آموزی، نشانگان ترسیم یک هویت را در ورای چارچوبی که علم آموزش زبان خارجی در نیم قرن اخیر بنا نموده است جستجو نماید.این هویت طی فرایندی آموزشی نمود یافته و محصول یک تحول است بدان معنا که از پیش وجود نداشته، گرچه در ذات از هویت پیشین تفکیک ناپذیر مینماید، در عین حال غایت پذیر نیست چراکه تغییر و گونه گونی از مقتضیات طبیعت اوست. این نوشته مجالی است برای اندیشیدن بر مساله هویت یادگیرنده زبان خارجی. هویتی که بالطبع از جنس کلمه و حرف نیست اما متاثر از کلمات و حروف یک زبان جدید است.اعتقاد ما بر این است که تحولات هویت زبان آموز را نمی توان از مبانی ساختاری علم آموزش زبان (شامل مراحل یادگیری و مواد و روش آموزش) جدا انگاشت. در این مقاله خواهیم دید که چگونه علم آموزش زبان در پس تکوین تاریخی اش در نیم قرن اخیر نوید بخش رسیدن به تعریفی از هویت بینافرهنگی است.